Zijn we allemaal krantenverkopers?

Gaat u wel eens naar een bruisende binnenstad op zaterdagmiddag om gezellig  te winkelen of even heerlijk te lunchen? Grote kans dat u wordt aangesproken door een vriendelijke krantenverkoper die u een gratis exemplaar van zijn informatieve dagblad aanbiedt. En dat is heel aardig, want in het weekend heb je tenslotte eindelijk tijd om eens rustig de dikke weekendeditie te lezen.  Maar natuurlijk vraagt hij u daarna wel glimlachend of u interesse heeft in een voordelig proefabonnement.  Als je daar dan vriendelijk voor bedankt is er niets aan de hand. Maar er zijn mensen die dit als irritant ervaren. Net zoals bijvoorbeeld keukenverkopers of verkoopadviseurs van automerken vaak als opdringerig worden ervaren. En dat is niet altijd terecht. We bezoeken immers niet zomaar een showroom, maar hebben vaak concrete interesse en dan is gemeend advies altijd welkom. 

Een vaak gehoorde klacht van beursbezoekers is dat ze, als ze rustig in de gangpaden tussen de diverse stands slenteren, niet worden aangesproken. En dat terwijl  de standhouders vaak wordt verweten dat ze te veel jagen op de passerende bezoekers. Om maar in gesprek te komen met potentiële klanten.  Blijkbaar vinden de bezoekers het toch prettig als ze wel aandacht krijgen. En dat is ook logisch. Want wie wil er tenslotte iets kopen van iemand die totaal niet in je geïnteresseerd is? Verkopers die niet verder komen dan alleen een folder aanbieden,  kun je dan ook net zo goed vervangen door een vrolijk lachende  robot. 

Maar eigenlijk is bij alles wat we doen wel een vorm van verkoop betrokken. Bij de zoektocht naar het boeken van een vakantie, hotel of vlucht via een platform, worden we na het bezoek aan de website meerdere malen eraan herinnerd dat er nog maar een paar plaatsen over zijn. En dat we heel snel moeten beslissen!  Uiteraard is dit een volledig geautomatiseerd proces, maar het effect is hetzelfde als de krantenverkoper die aandringt op het nemen van een abonnement. En dat geldt ook als je interesse hebt in een bepaald product. Want hoe fijn is het dat u daarna ook nog wordt gewezen op alternatieve producten die zeer waarschijnlijk ook nog aan uw wensen voldoen? 

Maar verkoop vindt natuurlijk niet alleen plaats in bovengenoemde gevallen. De barkeeper lacht tenslotte ook heel innemend als hij vraagt of u nog een biertje wil. En zet u wel eens de vuilnisbak buiten of laat u de hond nog even uit ? Het zou mij  niet verbazen als uw partner dat op een uiterst vriendelijke maar dringende manier aan u heeft gevraagd. En als u als vrijwilliger wordt gevraagd bij uw plaatselijke sportvereniging? Een beetje theatraal aandringen en de redenen geven waarom de club echt niet zonder u kan, doet dan vaak wonderen. 

Wat ik probeer aan te geven is dat we soms allemaal wel een beetje een verkoper zijn. Tenslotte willen we ons huis voor de hoogste prijs verkopen en onze tweedehands fiets wordt ook aangeprezen als ware het een sensationeel vervoermiddel. Blijkbaar hebben we vanaf onze kinderjaren al geleerd dat we slim moet zijn om iets te bereiken Kijk maar hoe kleuters het altijd weer voor elkaar krijgen om dat lekkere snoepje te krijgen. Jong geleerd is oud gedaan en zo ontpopt menig beginnend platform aanbieder zich dus tot een  getalenteerd verkoper . En daar hoef je dus geen 4-jarige marketing studie voor te hebben gedaan. Gewoon even logisch nadenken. 

Alhoewel tegenwoordig het verkopen grotendeels een algoritmisch digitaal proces is geworden, is er eigenlijk niet veel veranderd. Toen ik onlangs een presentatie gaf over zaken doen, werd mij gevraagd wat de beste opleiding zou zijn om zakelijk succes te bereiken. Enigszins provocerend suggereerde ik dat de toneelschool  wel een goede basis zou zijn. Tot mijn verbazing werd er druk genoteerd en kwam er eigenlijk geen reactie van de zaal. Zouden de krantenverkopers dan toch toekomstige filmsterren zijn ? Ach nee, het was toch van krantenjongen naar miljonair! Nou vooruit dan, kiest u zelf maar!