Een man komt de winkel binnen en loopt direct naar de kantoor- en schrijfwaren. Hij kijkt naar alle soorten lijm die wij hebben staan. Hij pakt tubes en flacons in zijn hand om ze te bestuderen. Van achter de toonbank hoor ik hem zachtjes mompelen. Als hij doosjes met fotohoekjes ziet staan is de zoektocht ten einde. “Deze worden het”, hoor ik hem zeggen. Bij de toonbank rekent hij het doosje bij mij af.
“Ik ga foto’s plakken”, zegt hij ter verduidelijking.
Dat idee had ik al een beetje. “Heeft u daar een beetje verstand van?”, vraagt hij mij. Ik maak al jaren alleen maar digitale foto’s die op een verwisselbare harde schijf en op usbsticks staan. Die kan ik dan op de computer of op de televisie bekijken. De wens of noodzaak om foto’s te printen en in een album te plakken is bij mij jaren geleden al verdwenen. Dat vertel ik dan ook en de man kijkt mij met verbazing aan. “Foto’s zijn prachtige herinneringen”, zegt hij. ”Daar moet je zuinig op zijn en een fotoalbum is de beste manier.” Zelf ben ik echter van mening dat er meerdere manieren zijn om foto’s te bewaren of te bekijken. Ouderwets in een album plakken is daar één van, maar dat geniet bij mij niet de voorkeur.
“Het is alleen vervelend dat ik nooit echt de goede lijm kan vinden”, zegt hij tegen mij. “Gewone lijm zorgt er vaak voor dat het papier gaat bubbelen en plaksel wil nog wel eens klonteren. Dat is ook geen mooi gezicht. Fotolijm lijkt ideaal maar dan willen ze nog wel eens loslaten en uit het album vallen.”
Allemaal problemen die je niet hebt als je de foto’s op een usbstickje zet, denk ik bij mijzelf. Uitprinten deed ik alleen toen mijn ouders nog in leven waren, aangezien zij geen computer hadden. Die hadden echter albums met plastic hoesjes waar je de foto’s in kon schuiven. Dat vertel ik aan mijn klant, maar die is ook daar geen voorstander van. “Met dat plastic voor de foto zijn ze minder sprankelend”, zegt hij. “Je verliest een deel van de kleur. Vandaar dat ik altijd op zoek ben naar de beste lijm. Ik ben echter blij dat u nog fotohoekjes heeft. Dat werkt volgens mij het beste.”
“Misschien kan je mij nog wat advies geven”, zegt hij nu. “In wat oudere albums heb ik fotoplakkers gebruikt. Die heb ik ooit heel goedkoop in Duitsland gekocht. Het vervelende is dat die lijm los begint te laten. De plakkers zitten nog wel goed vast op het papier, maar bij de foto laten ze los. Die vallen daardoor uit het album.”
“Wat wilt u van mij dan weten?”, vraag ik als hij er verder het zwijgen toe doet. “Nou…. Een oplossing voor dat probleem. Zou het helpen als ik een strijkijzer gebruik om het lijm weer wat extra vloeibaar te maken?” Ik kijk hem aan of hij het serieus meent. “Dat lijkt mij niet echt verstandig”, zeg ik tenslotte. “U kunt beter een druppeltje lijm op de plakker doen, maar ik zou gewoon even op internet kijken als ik u was. Ik heb niet echt verstand van strijkijzers en fotolijm.”
De man knikt en verlaat de winkel met zijn fotohoekjes.
Een paar dagen later is hij weer terug. “U weet toch dat ik bij u ben geweest om fotohoekjes te kopen? Met mijn strijkijzer heb ik een poging gedaan om oude fotoplakkers een beetje op te warmen in de hoop dat ze weer gingen plakken”, vertelt hij nu.
“Hoe ging dat?”, vraag ik hem nieuwsgierig.
Hij schudt zijn hoofd en kijkt mij wat terneergeslagen aan. “Niet goed….. Een stukje pergamijn dat in het album zat kwam ook onder de strijkbout terecht en vloog direct in de brand. Gelukkig kon ik het meteen blussen, maar het album zelf ziet er niet meer uit. Veel foto’s zijn eruit gevallen en een paar zijn enorm beschadigd. Het was niet mijn allerbeste idee.”
Ik doe mijn best om niet te lachen. Het leek mij al niet verstandig om een fotoalbum te gaan strijken.
“Ach”, zegt hij nu. “Het was een oud album, wie kijkt daar nou nog naar?”
Eric Herni is eigenaar van Boekhandel Eric Herni (The Read Winkel Almere-Haven)
